Aris Saiti
Unë erdha i porositur, për t’ju ndaluar! Për t’ju ndërgjegjësuar, për të zgjuar vetëdijen tuaj. Zjarret nuk ju ndaluan, përmbytjet nuk ju ndaluan, tërmetet nuk ju ndaluan!
Ju jetuat shpejt, keni konkurruar në gjithçka! Në para, në biznes, në madhësinë e shtëpisë, thellësinë e xhepit, bukurinë, modën, krenarinë dhe zemrat tuaja ngadalë u shkrinë.
Harrove zhurmën e zogjve që cicërrojnë,harrove tingullin e murmurit të lumit, të dashurit e tu, pasurinë e familjes dhe shëndetin tënd. Asgjë nuk mund të të ndalte!
A dëgjon tani që heshtja flet? A i dëgjoni zogjtë që lëviznin nëpër rrugët e shkreta të qyteteve. Shikoni në qiell, aeroplanët nuk fluturojnë, por do të shihni yje, do të shihni qiell pafundësisht të qartë që na dërgojnë një mesazh.
Do të dëshironi të merrni frymë në bukurinë e kësaj heshtjeje, pa tingujt e zhurmshëm të makinave, njerëz të furishëm, të cilët, si pa kokë, vrapojnë t’i përmbushin të gjitha detyrimet e tyre gjatë ditës, por nuk shohin askënd përveç vetes, shpejtësinë e jetës, jetën e ushqimit të shpejtë, teknologjinë…
Mos kini frikë, unë nuk jam armiku juaj, unë jam këtu për t’ju paralajmëruar, se jetoni shumë shpejt, se jeni përgjegjës për zhdukjen e ngadaltë dhe vdekjen e planetit, jo, nuk jam unë – ju jeni ju. Gjithçka është në duart tuaja. A e keni kohën,kur jeni të mbyllur në shtëpitë tuaja për të parë lart në qiell dhe të kuptojnë se ka dikush sipër jush që po ju shikon?
A keni kohë për të zgjuar mendjen tuaj duke menduar mbyllur në 4 mure ndërsa shikoni diellin,ju ftojnë jashtë dhe ju jeni bllokuar në këtë agoni? Sa herë keni menduar për rëndësinë e shëndetit, dhe cili është pasuria e vërtetë? Sa herë keni menduar për skenarin më të keq?
Frika tani është brenda jush … Panic!
E gjithë bota është në një panik dhe deri para disa ditësh po vraponit nëpër qendra tregtare të mbushura me njerëz, dhe tani gjithçka është bosh … Ju nuk më shihni!
A.S.
