Muhamet Borova
Teknologjia në botën e civilizuar është bër tepër shkecore, kurse pak shpirtërore. Shumë zbulime bëhen nga dëshirat sekrete të teknologjisë, jo për shkaqe humane,por për shkaqe komerciale,për famë dhe fuqi. E mira deri më tani na ndante, kurse tash e keqja na bashkon. Pasiguria dhe dëshprimi i lidhi të pasurit dhe të varfërit.Askush nuk është i hermetizuar para një armiku “mikroskopit”- virusit,të pacivilizuar,invanziv dhe barbar.Kjo gjendje është fillimi,për një dialog të ri botëror, që të kontollohen ambiciet jo-racionale ku shumë zbulime do të jenë kanosje për civilizimin. Njeriu në këtë situatë, ku jemi sot duhet ta kuptoj se në mëngjez kur zgjohet nuk mundet ti bëj gjërat që dje i ka bër.Njeriu në situatat e këtilla bëhet i vetëdijshëm për vlerën e jetës, sa është jeta e shkurtër, dhe e papërsëritshme. Ngjarjet me të cilat sot ballafaqohet bota “është sindorm i vetë-shkatrimit”, gjindemi para situatës ose-ose,të jemi ose të zhdukemi nga ky planet. Sot i tër njerëzimi si një “trup” i vetëm është peng i pasigurisë së keqe,në bredhje nga shkaku kah pasoja dhe prej pasojës kah shkaqet e saja.Jemi kapluar prej dëshprimit nga mos-rrugëdalja prej fenomenit Covid 19. Gjindemi në humnerën e frikës së pafundshme nga ndjenja e humbshmërisë dhe paaftësisë për të gjetur zgjidhje racionale nga situata absurde! Frika për shëndetin,është frika për jetën.Kur njeriu jeton me frikë, ai edhe nuk jeton!
НЕИЗВЕСНОСТА И ОЧАЈОТ!
Технологијата во цивилизираниот свет е премногу научно, додека малку духовно. Многу откритија се резултат на тајните желби на технологијата, но не поради хумани причини, туку поради комерциални причини, за слава и моќ. Доброто до сега не одвојуваше, додека сега злото не здружува.Неизвесноста и очајот ги поврза богатите и сиромашните.Никој не е херметизиран пред „микроскопскиот„ непријател- вирусот,кој е нецивилизиран,инванзивен и варварин. Ова ситуација, е почеток за нов светски дијалог , да бидат контролирани не-рационалните амбиции каде многу откритија можат да бидат закана за цивилизацијата. Човекот во ситуацијата во која се наоѓаме денес треба да сфати дека наутро кога ке се разбуди, не може да ги прави работите кои вчера ги правеше.Човекот во вакви ситуации станува свесен за вредноста на животот, колку животот е краток и неповторлив. Настаните со кои се соочуваме денес „се синдром на само-уништување„-се наоѓаме во ситуацијата или-или, да бидеме или да исчезнеме од оваа планета.Денес целото чoвештво како едно „тело„ е плен на лоша неизвесност,заталкан од причината кон последицата и од последицата кон нејзините причини.Сме обземени од очајот за безизлезноста од феноменот Cоvid 19. Се наоѓаме во бездната на бескрајниот страв oд чуството на изгубенос т и неспособноста за изнаоѓање на рационално решение од абсурдната ситуација! Стравот за здравјето, е страв за животот.Кога човекот живее со страв,тој и не живее!
