Muhamet Borova
Zgjedhjet janë të vjetra aq sa është edhe shteti. Prej antikës deri më sot ato janë organizuar ne forma dhe mënyra të ndryshme.Zgjedhjet lokale organizohen në frymën e qeveris reformuese. Reforma nga fjala latine “reformare” dmth transformim që në politik e ka kuptimin e ndryshimit të ligjeve ose mënyrën e punës të organeve drejtuese shtetrore,që ato të jenë më efektive. Koha është ende e shkurtër për ndryshime spektakulare, reformuese. Te ne me politikë meren njerëzit që shumë flasin, por pak mendojnë. Me politikë meren ato që shumë e duan pushtetin.dhe shumë premtojnë.Por kush duhet të meret me politikë dhe si duhet të jetë shembëlltyra e politikanit sipas Platonit?.
1. Udhëheqësit e shtetit,pra politikanët duhet të kenë mbi pesëdhjetë vjet, ti kene kaluar te gjitha nivelet e arsimit dhe edukimit,të jenë me përvojë të pasur jetsore.
2. Udhëheqesi i vërtet per dallim prej demagogut sipas Platonit është ai i cili me shkathtësin e vet meriton adhurim dhe respekt,
3 Udhëheqesi i vërtet, është vetëm ai i cili duhet të detyrohet nga populli ta marë pushtetitn,të vijë në krye të shtetit, sepse ai nuk ka nevoj për pushtet.
4,Pushtetin duhet ta marin ata që nuk e duan, pasi në të kundërtën do te vinte në shprehje lufta për pushtet që do të shkaktonte destabilizim në shtet.Liderët e vërtet nuk duan asgjë të huaj ,dhe nuk e keqpërdorin pushtetin .
5.Në shtetin ideal nuk ka garim për pushtet, por e kunderta garimi bëhet se kush do te largohet nga pushteti
Ideja e Platonit për shtetin ideal në esencë është tepër humane sepse udhëhiqet nga ideja e së MIRËS. Forca e shtetit ideal nuk është te njerezit, te kulti i personalitetit, por te kulti i idesë së mirë.
Për, dallim nga mësimet e Platonit,sot politika bazohet te kulti i personalitetit, te mitizimi i liderit.Me politikë meren ato që e duan pushtetin, karieristët të papërmirsueshëm.
Dialogu ndërmjet politikanit dhe qytetarit duhet të bazohet në arsye, jo te premtimet shterpe, dialogu duhet të mbështetet te bindjet dhe punën e pamposhtur. Jeta e lumtur duhet të jetë një kompromis ndërmjet ideales dhe mundësisë.Mundësit do të krijohen me ide të mira dhe politikë pragmatike. Mundësit do të krijohen në shtetin e mirëqenies, që do të ofroj standard të mire dhe optimizëm për qytetarët .
Në kushtet tona politika edhe njeriun më të paaftë e shndëron në kolos enigmatik. Atë në pushtet nuk e mban aftësia e tij, por masa inferiore që në vend të logjikës udhëhiqet nga instiktet.
