Muhamet Borova
Paqa është thesar për njerëzimin, kur ka paqë, nuk ka urrejtje. Luftat edhepse nuk sjellin lumturi, ato zhvillohen me vrull të zjarrtë! Pacifistët flasin për paqën dhe dashurinë , për vlerat e së mirës, dhe për pengimin e të keqes! Liderët e shteteve të fuqishme flasin për mitin mbi luftën si forcë potenciale për realizimin e qëllimeve të caktuara. Tre vite zhvillohet një luftë midis dy shteteve (Ukrainës dhe Rusisë) me miqësi tradicionale, me një fe të përbashkët , me shumë ngjashmëri që botën e afrojnë para një lufte të mundshme bërthamore! Çdo luftë është një përvojë e keqe, për ato që e kanë përjetuar!
Nga ana tjetër lufta në lindjen e afërt është një hap larg prej barbarizmit. Një armëpushimi mes Izraelit dhe Hezbollahut edhe e përkohëshme , mundet të jetë një shenjë për optiminzmin e pritshëm!
Lufta e Gazës, zhvillohet në qarkun e urrejtjes së përhershme midis dy religjioneve të ndryshme dhe dy popujve me bindje të ndryshme! Në filozofinë sioniste myslimanët ,veçanërisht palestinezët janë stereotipizuar si: primitiv, fanatik, të rrezikshëm, dhe anakronik! Këto stereotipe e thellojnë fanatizmin e padurueshëm midis dy popujve. Kur gjërat vlersohen sipas stereotipeve, humbën konfidenca midis popujve!
Gjërat e mëdha bëhen kur respektohet paqa! Një popull që e gjen bukurinë në vlerat e kultures së vet, do ta gjejë bukurinë edhe te vlerat kulturore të popullit tjetër! Jeta në paqë bëhet filtër për pastrimin e botës nga mendimet kontaminuese. Konfliktet te shtetet arabe janë refleksion i evolucionit të ngadalshën të mentalitetit konservativ. Derisa nuk zhduken mendimet për luftën, luftat do të vazhdojnë, derisa sa ka njerëz në tokë!
Muhamet Borova
