Shkruan: Orhan Ibrahimi

Cilit Zekë t’i drejtohem, atij të BDI-së, që i shërbeve me plot përkushtim e devotshmëri, të Besës, Alternativës apo me mirë e saktë thënë atij të “Lidhjes së Unazave”.
Që nga 1993, përplot, pa numër të njejtat “teza”, “diagnoza” e “prognoza”, si refren i kemi ndëgjuar dhe parë për PDSH-në dhe Menduh Thaçin. U ngrit mjegulla tani më,askush nuk mund të mshihet në errësirën që na kishte krijuar ajo. Ishte mundësia, ndoshta deri sa të ngrihej mjegulla njerëzit që kishin bëre zollum, me porosi apo pa vetëdije të përmisohen, të pësojnë katarzis, për të kërkuar falje në mënyrë të heshtur apo publike(apsulutisht skishte rëndësi menyra). E jo po të njejtit duke ndrruar qime të na paraqiten e ardhmja dhe perspektiva jonë.
#AKOMASKENIPAGJËArtikulli i meparshem