Arbëresha Vlashi
Jo se une, ti, ai, ajo, ata duan të jenë aq të padukshëm, por të ngriturit barrierra të një pas njëshme bëjn që njerëzit të mbyllën në burgun e përjetësis që u dhuroj shoqëria dhe fati i zi.
Çdo voglush ëndërron të shkoj në shkollë, por për fat të keq, fati i tij është përcaktuar në një shtet në zhvillim ku asnjëri nuk dinë të zbatoje ligje por vetë din të kopjoje rregullativa për inkluzion nga shtet e zhvilluara.
Duke mos pas mundësi të shkollohesh, atëher ti ngelesh përjetësisht jashtë sistemit, nuk mund të krijosh shoqëri me shokët e gjenerates sepse ti nuk ekziston për ta, ti je i padukshëm.
Qëllimi i ardhjes në jetë është që çdo kush të lej gjurm, të ketë kujtime, të dashurohet dhe të dhuroj shumë dashuri.Por si do të bëje dikush që është i padukshëm?! A mund të mbulohet kjo humner vetëm me përkushtimin që u jepet personave me aftësi të kufizuar duke i kështuar vëmendje vetëm në datën 3 dhjetor?!
Nëse 364 ditë do të jesh inekzistent mos prit që në një ditë të vetme të ndodhin mrekullira…
