Shkruan: Urim SALIHU
Dukeshin si “vëllezërit siamezë”, Vesel Memedi pra dhe Zijadin Sela.Ndodhi kjo kohë më parë në fjalimet ” epike” në diasporë.Dukeshin aq të afërt me njëri-tjetrin sa nga respekti që kishin ,njëri i thoshte tjetrit, urdhëro merre fjalën i pari!Tjetri me po aq respekt ia kthente:- përpara teje s’mund ta bëj një gjë të tillë-pra urdhëro merre ti fjalën.Njerëzit i shihnin me entuziazëm.
Diaspora dëgjonte fjalimet ” epike” të të dyve kundër BDI-së dhe VMRO-së.Por me kalimin e kohës ajo e para u hoq nga fjalori i të dyve dhe mbeti vetëm VMRO.
Menduam se me kaq do përfundonte kjo histori e jashtëzkonshme e tyre, plot shqiptari , shpresë, ndryshim.
Por erdhi një moment kur ata të dy u ftohën me njëri-tjetrin.
Po kush t’i ketë shkatërruar miqësitë e njëri-tjetrit ?! Sela dhe Memedi kanë ndryshuar.Si ka mundësi që fjalimet “epike” të tyre , plot shpresë , unitet, të jenë bërë grimca-grimca.Si ka mundësi që ata u bënë copë-copë.
Mos ka të ngjarë që apetitet e pushtetit t’a kenë bërë këtë?
