Afrim Reçi
Mbrëmë u përkujtua jeta dhe vepra e profesorit të ndjerë. Nuk është rastësi që pas dekadash akoma përkujtohen njerëz të veçantë. I rritur në Veleshtë, në vendlindjen time, i shkolluar me kushte të vështira, profesor i dalluar (mësimdhënës i bashkëshortës time), familjar. Persona që i japin shoqërisë më shumë se presin nga ajo, janë gjithëmonë yje orientimi për gjithë ne. Mësimdhënjen nuk e ka kuptuar si një dëtyrë të zakonshme, por si një mënyrë kontribuese për të zhvilluar një shoqëri dhe një komb. Gjatë këtij rrugëtimi është ballafaquar edhe me sfida, mirëpo ato nuk e ndaluan fuqinë shpirtërore të tij. Unë i dua njërëzit modest dhe për atë modesti shembullore e vlerësoj. Personalitete të veçantë pas vdekjes shëndrrojnë dhimbjen në krenari. Familja duhet të krenohet për birin e Veleshtës, Strugës dhe rrethinës. 
Lavdi.
