Muhamet Borova
Misionet e mëdha kërkojnë zemër të madhe,kërkojnë durim të madh,kërkojnë dashuri të madhe! Të jesh mësues do të thotë të kesh mision të madh.Kush nuk e njeh rolin e mësuesit, ai nuk e njeh të vërtetën!Në “botën mashtruese” vetëm një persnon i merr gjërat me zemër dhe sinqeritet,ai është dhe ka qenë mësuesi yt.Edhe në vetminë më të madhe mësuesi me mendimet e tij shoqërohet dhe jeton për nxënësit –studentët e tij.Sikurse arqitekti i cili “gërmadhat i bën të bukura”,ashtu edhe mësuesi është “arqitekti” që te fëmija e ndërton “bukurinë shpirtërore” e stolis me dituri dhe edukatë.Pa mësuesin morali shoqëror do të ishte jofunksional dhe joracional,ai të padobishmit i bën të dobishëm.Ai praktikisht e shkruan dramën e jetës të fëmijës në esencën e të cilit zhvillohet liria dhe kreativiteti.Madhështia e mësuesit nuk është tek prirja e tij kah afirmimi,por te mundësia e zgjedhjes të vlerave më të mira që njeriut i japin besim dhe forcë.Ky është ligji në etikën e mësuesit, mendja e të cilit i ngjan një “univerzumi” që i mban frytet nga të cilat zhvillohet shoqëria dhe civilizimi,frytet që i hapin horizontet e progresit. Sistemi “komunist” kishte shumë gjëra negative,por dinte ta vlersoj mësuesin!Mësuesi ishte mbi presidentin, presidentit i drejtoheshim me fjalën “ shoku president”, kurse mësuesit me fjalën “zotni”, zotni mësues,”zotni Nexhat”,z-nja Shpresa”, “z-nja Zeliha….Ajo që mësuesin-sen, e bën të lumtur nuk është jeta e tij,por suksesi i nxënësve të tij (të saj). Kush e ka kët ideal,përveç mësuesit, i cili sot është i diskredituar!Sot autoriteti i mësuesit është vendosur në “deponin” e gjërave të pavlefshme.Por, edhe përkundër kësaj, ekskluziviteti i tij qëndron që me shumë devotshmëri e kryen “misionin” për cilin është thirrur.Edukata pa mësuesin është e zbrazët,dituria pa mësuesin është e rrezikshme, vlerat pa mësuesin-sen bëhen antivlera. Mos e harroni mësuesin-sen, ato janë “profetët” e civilizimit!
