Vaksinat jo gjithmonë parandalojnë infeksionin. Në 6.5 milionë banorë të Izraelit, të moshës 16 vjeç e lart, vaksina Pfizer – BioNTech rezultoi 95.3% efektive pas të dy dozave
Prodhuesit e vaksinave shpesh shpresojnë që, përveç parandalimit të sëmundjes, vaksinat e tyre do të arrijnë ‘imunitetin sterilizues’, ku vaksinimi bllokon mikrobet që të mos futen fare në trup. Ky imunitet sterilizues do të thotë që dikush që është i vaksinuar nuk do të kapë virusin dhe as nuk do ta transmetojë më tej. Megjithatë, që një vaksinë të jetë efektive, nuk ka nevojë të parandalojë që mikrobi të infektojë një person të imunizuar.LAJME TË NGJASHME
Vaksina e poliviomit të inaktivuar Salk, për shembull, nuk ndalon plotësisht rritjen e virusit të poliomelitit në zorrën njerëzore. Por është jashtëzakonisht efektive në parandalimin e ‘sëmundjes gjymtuese’, sepse shkakton antitrupa që bllokojnë virusin nga infektimi i trurit dhe palcës kurrizore. Vaksinat e mira ofrojnë trajnim efektiv dhe të qëndrueshëm për sistemin imunitar të trupit, kështu që kur ai në të vërtetë has patogjenin që shkakton sëmundjen, është gati të japë një përgjigje optimale.
Kur bëhet fjalë për COVID-19, imunologët ende po zbulojnë ato që ata i quajnë ‘korrelacionet e mbrojtjes’, faktorë që parashikojnë sesa i mbrojtur është dikush kundër koronavirusit. Studiuesit besojnë se një sasi optimale e ‘antitrupave neutralizues’, lloji që jo vetëm që lidh virusin, por edhe parandalon atë nga infektimi, janë të mjaftueshme për të shmangur infeksionet e përsëritura. Shkencëtarët gjithashtu po vlerësojnë ende qëndrueshmërinë e imunitetit që sigurojnë vaksinat COVID-19. Në fakt, nuk mund të kuptohet ende me siguri nëse njerëzit e vaksinuar nuk e përhapin mikrobin.
